Boeren zijn (mede) verantwoordelijk voor de voedselveiligheid. Dit geldt in het bijzonder voor de makers van rauwmelkse zuivelproducten, kefir, verse kaas of boerenkaas. In Nederland zijn nog circa 200 melkveehouders die op hun eigen boerderij Goudse boerenkaas maken. Rauwmelks per definitie, anders mag je het geen boerenkaas noemen, en alleen van de melk van hun eigen koeien.

Er zijn vervelende bacterien die de boeren problemen kunnen bezorgen als het om de voedselveiligheid gaat: STEC, Listeria en Campylobacter. Sinds enkele jaren is de overheid (NVWA tesamen met COKZ) ertoe overgegaan om boerenkaas intensiever te bemonsteren op STEC. STEC is de afkorting van Shiga-Toxin Escherichia coli, een E.coli-bacterie in het darmkanaal van onze herkauwers, die vervelende bijwerkingen heeft.

STEC is vooral gevaarlijk voor jonge kinderen, waar de immuniteit nog niet volledig zelfstandig functioneert en oudere volwassenen (en zieken), waar het immuunsysteem haperingen gaat vertonen. Hoewel STEC heel veel minder problemen oplevert dan bijvoorbeeld Salmonella of Campylobacter, moet je er als kaasmaker alles aan doen om STEC in je kaasmelk tot ongeveer ‘nul’ terug te dringen.

De Nederlandse Bond voor Boerderijzuivelbereiders heeft een rapport laten maken, hoe melkveehouders maatregelen kunnen nemen om STEC onder controle te kunnen houden. In het rapport worden de ins en outs van E.coli besproken, wordt aangegeven hoe de overheid handhaaft en maatregelen geëvalueerd om STEC in de hand te houden.

Het rapport is hier te downloaden